Betreft

Een Dagelijks Leven Verstoord door Onevenredige Overlast

Sinds de zomer van 2021 ondervinden bewoners langs metrolijnen 1 en 5 in Brussel buitensporige geluidsoverlast en trillingen, veroorzaakt door de voortijdige slijtage van de wielen van de nieuwe M7-metrostellen, als gevolg van fabricagefouten. Het intense geluid dringt woningen binnen en de trillingen laten muren schudden, waardoor zelfs objecten bewegen.

De metro rijdt dagelijks van 5 uur 's ochtends tot 1 uur 's nachts, dus 20 uur per dag, met een metro om de 1,5 minuut tijdens de spitsuren. Dit laat slechts vier uur rust per dag, wat volstrekt onvoldoende is voor een herstellende nachtrust. Zelfs de minister van Mobiliteit erkent dat de overlast onevenredig is: een metro die af en toe lawaai maakt is nog acceptabel, maar de huidige intensiteit maakt de situatie onhoudbaar.

U Bent Niet Alleen: Deze Overlast Treft Velen

Als u deze overlast ondervindt, weet dan dat vele andere bewoners exact hetzelfde meemaken. Deze hinder beïnvloedt de levenskwaliteit en gezondheid van duizenden mensen. Hele gezinnen, inclusief ouderen en kinderen, lijden onder vermoeidheid, stress en moeilijkheden om in deze omstandigheden te leven.

De geluid- en trillingsoverlast overschrijdt systematisch de aanbevolen normen (DIN 4150-2), zowel overdag als 's nachts. Leefmilieu Brussel (IBGE) heeft zoveel klachten ontvangen dat ze weigeren nieuwe meldingen te behandelen. Klachten werden ingediend door de gemeenten Sint-Lambrechts-Woluwe en Sint-Pieters-Woluwe, en sommige leden van de gemeenten Etterbeek en Anderlecht overwegen hetzelfde te doen. Dit bewijst dat het probleem wijdverspreid is.

Veelgestelde Vragen

"De metro maakt nu eenmaal lawaai, moeten bewoners dat niet verwachten?"

Nee. Wonen bij een metro betekent dat men een redelijk en voorspelbaar geluidsniveau accepteert. De huidige overlast is echter het gevolg van technische defecten aan de M7-metrostellen, die in 2021 werden ingevoerd. Deze problemen zijn nieuw en onverwacht. De huidige hinder is onaanvaardbaar, zowel qua frequentie als intensiteit.

"Als dit een echt probleem was, zou het dan niet algemeen bekend zijn?"

Ja, het probleem is reëel en bekend. De minister van Mobiliteit heeft toegegeven dat de overlast buitenproportioneel is. De MIVB erkent zelf het probleem en heeft maatregelen genomen die geen duurzame oplossing hebben geboden. De media berichten erover (zie Links: Pers).

"Is het probleem echt zo ernstig?"

Ja. Het lawaai en de trillingen zijn zo intens dat sommige bewoners het gevoel hebben in een metrostation te wonen. Dit leidt tot slaapproblemen, angst en chronische stress. Bovendien vrezen sommige bewoners voor de structurele veiligheid van hun gebouwen.

"Kunnen jullie je niet gewoon aanpassen?"

Nee. In tegenstelling tot luchtgeluid kan structuurgebonden geluid, dat afkomstig is van trillingen die via gebouwen worden doorgegeven, niet worden verminderd met geluidswanden of eenvoudige oplossingen. Bovendien verspreiden de trillingen zich via de funderingen van gebouwen, waardoor muren trillen en objecten bewegen.

Om woningen echt te isoleren, zouden de funderingen van elk getroffen gebouw opnieuw moeten worden ontworpen en fysiek geïsoleerd, wat technisch en financieel onrealistisch is. Daarom moet het probleem bij de bron worden aangepakt—op het niveau van de metro zelf.

"Wie is verantwoordelijk?"

De MIVB is direct verantwoordelijk, aangezien de M7-metrostellen een fabricagefout hebben die wielovaliteit veroorzaakt. Dit probleem genereert niet alleen geluidsoverlast en trillingen, maar leidt ook tot abnormale slijtage van de sporen. Naarmate de sporen verslijten, versnellen ze de slijtage van de wielen, waardoor een vicieuze cirkel ontstaat die de overlast verergert en de infrastructuur van de metro beschadigt.

"Heeft de MIVB geprobeerd het probleem op te lossen?"

De MIVB beweert tijdelijke maatregelen te hebben genomen, zoals het slijpen van de sporen en het opnieuw profileren van de wielen, maar deze ingrepen hebben hun effect verloren. Bewoners blijven lijden onder deze buitensporige overlast.

"Welke oplossingen stellen jullie voor?"

Het is niet aan ons om dit probleem op te lossen. Als bewoners zijn we geen gespecialiseerde ingenieurs en niet de oorzaak van deze situatie. De MIVB heeft zowel de verantwoordelijkheid als de middelen om effectieve oplossingen door te voeren.

"En de politieke verantwoordelijken?"

De regionale autoriteiten zijn verantwoordelijk voor het toezicht op de MIVB. Ze hebben overeenkomsten met de vervoersmaatschappij ondertekend, maar deze blijven loze beloftes zonder juridische afdwingbaarheid. Ondanks herhaalde klachten weigert het Gewest nog steeds strikte regels op te leggen om bewoners te beschermen.

MIVB's Maatregelen: Onvoldoende Inspanningen

De MIVB heeft de oorzaak van de overlast geïdentificeerd: technische defecten aan de M7-wielen (ovaliteit). De voortijdige slijtage zou te wijten zijn aan een verkeerde materiaalkeuze.

Er zijn maatregelen genomen, maar ze blijven ontoereikend en ineffectief:

• Slijpen van de sporen: het effect duurt slechts één à twee weken.
• Herprofilering van de wielen: verschillen blijven bestaan tussen de metrostellen, deze maatregel werkt niet voor de volledige vloot en is geen duurzame oplossing.
• Tests met vering: zonder effect, zoals de MIVB zelf erkent.

De MIVB test ook nieuwe wielprototypes van een andere leverancier. Maar deze tests duren eindeloos en er zijn nog geen concrete resultaten. Zelfs als ze worden goedgekeurd, zal het bijna drie jaar duren om alle defecte wielen te vervangen. Bewoners blijven dus zonder vooruitzicht op een oplossing op korte of middellange termijn.

De Verantwoordelijkheid van de Gewestelijke Autoriteiten

Metrohinder is niet alleen een technisch probleem; het is ook een politiek falen. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest heeft de macht om bindende regelgeving op te leggen aan de MIVB/STIB, maar weigert dit te doen ondanks herhaalde verzoeken van omwonenden.

De autoriteiten blijven niet-bindende akkoorden en plannen goedkeuren die geen echte impact hebben op het verminderen van de overlast (zie Links: Plannen en overeenkomsten van het Brussels Gewest). Deze documenten, die vaak als vooruitgang worden gepresenteerd, zijn in werkelijkheid vage beloften zonder sancties of verplichtingen voor de MIVB/STIB. Ondertussen blijven omwonenden dagelijks lijden onder onaanvaardbare niveaus van lawaai en trillingen, zonder dat er effectieve maatregelen worden genomen. Deze passiviteit toont een gebrek aan politieke wil om de levenskwaliteit van burgers daadwerkelijk te beschermen tegen de mislukkingen van een ongecontroleerde openbare vervoersmaatschappij.

De autoriteiten blijven dure projecten zoals Lijn 3 prioriteren, terwijl ze de bestaande problemen in het netwerk negeren. In plaats van te investeren in nieuwe lijnen, zou het Gewest zich eerst moeten richten op het onderhouden en verbeteren van de huidige infrastructuur.

Samen Kunnen We Verandering Brengen

Metro-overlast is geen onvermijdelijk lot. De MIVB en politieke leiders moeten hun verantwoordelijkheid nemen. Deze burgeractie heeft als doel de rechten van bewoners te verdedigen en duurzame oplossingen te verkrijgen. Sluit je bij ons aan om onze stem te laten horen en echte verandering teweeg te brengen.